گفت تو هم مثه پگاه دختر خوبی هستی.اونم مثه تو رازدار بود و سرشم تو کار خودش بود.
چندمین باره که اینو میگه.
اینکه یه نفر بهم بگه آدمِ رازداری هستم حسِ خوبی بهم میده. ینی اینکه من بهت اعتماد دارم!
به نظر من کسی که کمتر حرف می زنه احتمال راز نگه نداشتنش خیلی خیلی کمتره.خوب این برای یه آدم کم حرف کار سختی نیست! و اینکه به نظر من رازداری و حراف بودن نسبت عکس دارن (البته حتما حتما این نظریه استثناهاییم داره)!!
اعتماد واقعا واژه ایه که درصد زیادی از ذهنمو همیشه مشغول کرده و می کنهیا رازداری در کل.
من فکر می کنم اگه آدما که اصولن حراف هستن حرف واسه زدن کم بیارن مجبور میشن از منابع دیگه استفاده کنن واسه ادامه دادن و حرف زدن و حرف زدن و حرف زدن.
بعضی ماها شروع می کنیم به حرف زدن. چونمون گرم میشه و یهو به خودمون میایم میبینیم داریم هر چی اطلاعات از آدمای اطرافمون چه دیداری چه شنیداری، به زبون میاریمو همین میشه پای کار بیهوده و مزخرفی به نام غیبت کردن تو حرفامون باز میشه.اونوقت از هر کس و نا کسی حرف می زنیم غیر خودمون.بعد از این هم وارد مرحله ی نظر دادن تو زندگی و کار و بار همون افرادی می کنیم که اطلاعاتش رو ریختیم رو دایره و با کماااال پررویی وارد مرحله تعیین تکلیف و قضاوت برای همون افراد هم میشیم بدون اینکه اون فرد یا افراد حتی روحشونم از این چیزا خبردار شه!
من به باور اینا رسیدم اینکه اگه رفیقم، همکارم یا هر آشنای دیگری اومد پیشم و پشت سر کسی حرف زد مطمئنم حتما حتما جلوی همون نفری که داره ازش بد میگه راجع به من هم مزخرفاتی رو میگه!
و اینکه همون رفیق یا همکار یا هر آشنای دیگری اومد راز کسیو بهم گفت و تاکید کرد که داره فقط به من میگه، این آدم رو کاملن کاملنننن از لیست آدمایی که میشه بهشون اعتماد کرد خط بزنم درجا.
عوض ورود به زندگی دیگران و فضولی کردن!!! سعی کنید کتاب بخونید.تو نت بچرخید.اطلاعات عمومیتون رو ببرید بالا.ورزش کنید.تمرکز کنید روی کارهاتون که با دقت و سرعت انجامشون بدین.موزیک گوش کنید.رویا پردازی کنید برای خودتون.اگرم مثه من خیلی تنبل هستید و حوصله ی انجام هیشکدوم از اون کارای مفیدی که لیست کردم رو نداشتید! ولی برخلاف من حراف هستید برید بخوابید.خواب آخرین راه حله ولی ساده ترینه! تو رو خدا بخوابید یه ملت از شرتون خلاص شن
درباره این سایت